Siabada! Mydełko Fa!

Dziś rzecz będzie o bardzo aromatycznych mydełkach! Pewnego dnia, jakieś dwa tygodnie temu, kiedy Łucja smacznie spała, do głowy wpadł mi pomysł. Wyszukałam więc w Internecie przepis, a raczej przepisy, bo co jeden, to inny i przystąpiłam do dzieła. Korzystałam m.in. z receptur zamieszczonych  na blogu ZapachWspomnień i w cafe art (tu muszę się przyznać - pomysł bezwstydnie skopiowałam). 

Na pierwszy ogień poszły mydełka kawowo-pomarańczowe. Namęczyłam się z rozpuszczeniem szarego mydła co nie miara! Normalnie topiło się chyba ze trzy godziny! Wiedziałam już, że przy następnych muszę zetrzeć mydło na drobnych oczkach. Dwa dni później zrobiłam już dwa następne „zapachy” – lawendowo-waniliowy i cynamonowo-miodowy.

Ale do rzeczy. Oto, co wykorzystałam:

NARZĘDZIA:

2 garnki – duży i mały, do kąpieli wodnej

Tarka

Miseczka

Waga

Foremki (ja wykorzystałam małe pojemniczki na sosy, jakie zazwyczaj dołączają do pizzy)

Drewniana kratka do suszenia

BAZA:

80 g szarego mydła

3 łyżki wody

Łyżka oliwy

Mydło ścieramy na tarce, dodajemy wodę i rozpuszczamy w kąpieli wodnej. Po rozpuszczeniu mydlanych płatków dodajemy oliwę i składniki mające nadać aromat i kolor, czyli co tylko komu wpadnie do głowy.

ZAPACHY:

Kawowo-pomarańczowy – zamiast wody dodałam napar kawowy już na początku rozpuszczania. Potem jeszcze łyżka kawy, której wcześniej użyłam do zrobienia naparu. Do tego olejek pomarańczowy do ciasta – jakieś pół buteleczki.

Lawendowo-waniliowy – Łyżeczka lawendy, pół buteleczki olejku waniliowego do ciasta, kawalątek laski wanilii starty na najdrobniejszych oczkach. W tym mydełku dopuściłam się oszukaństwa, zarówno jeśli chodzi o kolor, jak i zapach. Dodałam bowiem jeszcze starte mydełko w kolorze niebieskim (zostawiam resztki mydła, które się do końca nie „wymydlą”, no i traf chciał, że miałam jedno niebieskie). Żeby zapach był bardziej lawendowy, dodałam łyżkę koncentratu do płukania Lenor. Tym samym mydełko straciło na naturalności, ale za to jak pachnie!

Cynamonowo-miodowy – 2 łyżki miodu, 2 łyżeczki cynamonu (czy ile kto lubi). Nie wiem, czy to przez miód, ale to mydełko bardzo długo twardniało.

Składniki zapachowe dodajemy do bazy i jeszcze chwilę gotujemy. Potem studzimy jakieś 15-20 min. Zanim włożyłam mydełko do foremek było już tylko letnie i bardzo plastyczne – mogłam je swobodnie ugniatać jak modelinę. Poporcjowałam je więc i włożyłam ubijając równomiernie do wysmarowanych oliwą foremek. Poleżały tak z godzinkę. Po wyjęciu lekko je zwilżyłam i wygładziłam palcem (zmydliłam) wszelkie nierówności, czy uszkodzenia powstałe przy wyciąganiu z foremek). Potem położyłam je na drewnianej kratce, dzięki czemu schły także od spodu.

Zdobienie:

Gotowe mydełka ozdobiłam owijając skrawkami starej gazety, koronką, lnem i sznurkiem. Dodałam moją etykietę oraz karteczkę, na której zapisałam nazwy mydełek i ich wagę. No i to wszystko. Mydełka gotowe! Cieszą nie tylko zapachem, ale i wyglądem, a zapakowane w celofan będą ślicznym prezentem.

Ostrzegam tylko co wrażliwszych, że mydlane opary mogą powodować ból głowy i żołądka (tak było u mnie, niestety).

Do zobaczenia! :D