Szczęśliwości

Po pierwsze chcę Wam dziś podziękować. Za komentarze, za miłe w nich słowa, przede wszystkim zaś za to, że jesteście! Witam też nowe Obserwatorki! Mam nadzieję, że zagościcie u mnie na dobre. Po drugie muszę się Wam dziś pochwalić kilkoma rzeczami, bo trochę się ich nazbierało.

Na pierwszy ogień idą serduszka od Anity. Jakież było moje zdziwienie, gdy pewnego dnia odczytałam maila, że zostawiłam na jej blogu pierwszy komentarz! Z tej okazji Anita przygotowała dla mnie upominki w postaci przesłodkich i pięknie pachnących różami i lawendą serduszek oraz cudnej szydełkowej broszki, którą – tak się złożyło – mam dziś przypiętą do swetra. Jedna zawieszka ozdobiona jest wizerunkiem pieska, jako że Anita kocha te stworzonka. Kochana, dziękuję Ci bardzo, bardzo!

Drugi prezent był złożony, bo ma dłuższą historię. Razu pewnego postanowiłam spontanicznie przemalować wiklinową szafkę (kupiona za studenckich czasów w Lidlu za stówkę). A jak już ją przemalowałam, to stwierdziłam, że przydałyby się ładne szyldziki z numerkami do ozdoby. No więc oczywiście pomyślałam o Qrce. Nie myśląc za długo napisałam do niej i zamówiłam com chciała. Qrka poinformowała mnie, że to super zbieg okoliczności, bo właśnie przygotowała dla Łucji prezencioszka, więc wyśle wszystko razem. Ja dostałam więc moje wymarzone szyldziki, a Łucja serduszko z imieniem, które zawisło już na łóżeczku oraz rewelacyjny woreczek z transferem i uroczą zawieszką. Qrko – tak po prostu – dziękujemy!

A to już moja szafka z qrkowymi szyldzikami (tak się spieszyłam z ich przywieszeniem, że nie zdążyłam zrobić zdjęć przed :D):

Na koniec pochwalę się Wam, że w Walentynkowym wyzwaniu u Małopolanek zajęłam drugie miejsce. Do konkursu zgłosiłam serduszko wykonane z różnej wielkości perełkowych koralików. Ta różna wielkość sprawiła, że jest ono bardzo trójwymiarowe i w ogóle prezentuje się bardzo ciekawie.

W nagrodę Ania zrobiła dla mnie piękny wisiorek z zamka. W ogóle Dziewuszka robi śliczne rzeczy, które możecie zobaczyć na jej blogu W strefie ciszy. Mam nadzieję, że zostanie mi wybaczone, że pożyczyłam od niej fotkę wisiorka… Już się nie mogę doczekać, aż to cudeńko obejrzę i będę mogła założyć! Aniu, dziękuję jak nie wiem co!

źródło: http://wstrefieciszy.blogspot.com/

Wiecie, tak normalnie, po ludzku, serce mi się raduje, że spotkałam się z tak wielką życzliwością z Waszej strony. To niesamowite dostawać tyle zarówno rzeczy materialnych, jak i tego, czego w żaden sposób nie da się wycenić – ciepła i serdeczności. Z tej okazji przygotowuję dla Was candy, które ogłoszę na początku marca. Będzie bardzo… brytyjsko!

Tymczasem żegnam się dziś z Wami gorąco i śnieżnie!