Lekarstwo na smutki

Nie, żebym jakiegoś potrzebowała. Nawet nie mam czasu i siły się smucić! Po prostu pewnego razu przeglądałam moje zapasy naprasowanek i wpadła mi w ręce czaszka. W ręce – czaszka, a do głowy – pomysł. Miałam w zanadrzu buteleczkę po amolu, więc dalejże do roboty! Nałożyłam na butelkę podkład, potem białą farbę akrylową i zabrałam się za szycie. Kawałki lnu pozszywałam lnianą grubą nicią, dodałam naprasowanki i gotowe!

Na butelce widnieje napis „lekarstwo na smutki” w języku francuskim. Je bois z etykietki oznacza „wypij mnie”. Myślę co prawda, że teściowej to bym tej buteleczki nie dała, nawet jeśli zawierałaby najlepszą spośród wszystkich nalewek mojego Męża. Ale znająca się na żartach przyjaciółka, to co innego. Co jednak jeśli przyjaciółka woli język włoski… Ano nowa butelka, tym razem po… no właściwie, to nie pamiętam po czym. Do tego ulubiony kolor Kasi – błękit. Czaszki już nie miałam, naprasowałam więc zegarek. Hasło wrzuciłam w translator. Swoją drogą, wie któraś z Was, jakby było „wypij mnie” po włosku? Wyszło coś takiego:

Jeszcze tylko naleweczka do środeczka i prezent gotowy. Kasiula była zachwycona. I ja też, widząc jej uśmiech. Chyba naprawdę butelka okazała się mieć leczniczy charakter.