Głównie o zapiekance

Miałam dziś nie pisać, ale tyle się zdjęć zrobiło, że po prostu musiałam…
Oto zapowiadane niegdyś bombki, z radiowozem, z bohaterami serialu „Pamiętniki wampirów” i inne, bardziej świąteczne... Wszystkie dla Lidki i jej Najbliższych:

Kolejna ikona powędrowała do Agnieszki:

A tu już marlinowe kolczyki, inne niż te ostatnie. Jakoś tak nie lubię robić dwóch tych samych rzeczy. Gosiaczkowi się spodobały, a to najważniejsze.

To tyle, jeśli chodzi o rękodzieło. Chciałabym się teraz skupić na daniu, które dla mnie i mojego Męża jest wyjątkowe pod każdym względem, a to dlatego, że zawsze przypomina nam okres studiów. Pisałam ostatnio o pobycie w Poznaniu. Jak Poznań, to studia, a jak studia, to zapiekanka fetowa!

(zapewniam, że smakuje lepiej, niż wygląda :) ten egzemplarz troszkę się sfajczył)

Pierwszy raz zrobił ją nasz współlokator, Łukasz, dla swojej ówczesnej dziewczyny, teraz już żony, Marity (a muszę koniecznie dodać, że to dwa nasze Anioły, najwspanialsi przyjaciele pod słońcem, w całej galaktyce i w ogóle ever!). Przepis wziął z jakiejś gazety i żałuję dziś, że go nie zachowałam, bo pasowałoby oprawić go w ramkę. Tak się złożyło, że zapiekanka posmakowała nam wszystkim i do dziś jest moim daniem popisowym. Być może dlatego, że niesie ze sobą, oprócz cudownego smaku i zapachu, także potężny ładunek emocjonalny. A zatem przepis:

2 duże cebule
3 papryki (najlepiej różnokolorowe)
1 koncentrat pomidorowy (w pierwowzorze były obrane ze skórki, pokrojone w koskę i podsmażone pomidory)
3 woreczki ryżu
1 ½ l bulionu z kostki
Czosnek granulowany
Papryka w proszku
Sól, pieprz
Opakowanie sera feta

Cebulę siekamy, smażymy na złoto, dodajemy ryż, podsmażamy, zalewamy bulionem, gotujemy 20 min. Na patelni smażymy ok. 10 min pokrojoną w koskę paprykę. Dodajemy do ugotowanego ryżu, dorzucamy koncentrat (lub pomidory) oraz wszystkie przyprawy. Dobrze mieszamy. Przekładamy do naczynia żaroodpornego, posypujemy serem feta i zapiekamy przez około 30 min w piekarniku nagrzanym do 180 st.

Zapiekanka jest bezmięsna, więc nie każdemu może przypaść do gustu. Nam jednak smakuje nieziemsko i polecam Wam ją z całego serca!
Smacznego!

Dziękuję za Wasze komentarze pod ostatnim postem. Są dla mnie wszystkie bardzo ważne, bo uskrzydlają i motywują do dalszych działań!

Przesyłam Wam mnóstwo przytulasków!