Dzień Babci i Dziadka

Wiem, ze sporym poślizgiem dodaję ten wpis, ale czas ucieka mi ostatnio przez palce. Poza tym w ciągu kilku minionych dni bardziej jeszcze skupiałam się na Łucji, bo moje dzieciątko męczył jakiś wirus, czy nie wiadomo co. Jest już dobrze, ale jak na tak malutki organizm, to bardzo wiele. Pozytyw jest taki, że Łucja stała się naszą nauczycielką. A uczy nas każdego dnia – pogody ducha, uśmiechania się pomimo wszystko i spontanicznej, nieskrępowanej radości.

Od kiedy jest z nami wiele różnych świąt obchodzimy inaczej, bardziej uroczyście, intensywniej. Tak jest także w przypadku Dni Babci i Dziadka. Łucja ma dwie kochane babcie, jednego dziadka, dwie prababcie oraz jedną ciocię-babcię i dwóch wujków-dziadków (jeśli chodzi o wujostwo, to Łucja spędza z nimi po prostu dużo czasu i sądzę, że kocha ich przeogromnie i ze wzajemnością i jest przez nich traktowana jak rodzona wnuczka, dlatego ich także postanowiliśmy wyróżnić w te szczególne dni).

Tak trochę na ostatnią chwilę przygotowałam kartki z życzeniami. W końcu jeszcze chwilę temu był Nowy Rok, a tu już koniec stycznia. Zanim się obejrzałam, już rozbrzmiewał ostatni dzwonek i dlatego wyszło jak wyszło. Mam nadzieję, że wszystkim Dziadkom się podobało i że Wy też spojrzycie pobłażliwszym okiem na moje wyczyny.

Ślę Wam moc słoneczka na nadchodzący tydzień!