Zielono mi!

…ale niestety nie spokojnie. Od tych upałów ledwo żyję. Już nie raz Wam wspominałam, że na okres od czerwca do sierpnia najlepiej wyniosłabym się do Laponii poganiać renifery. Łucja też się strasznie męczy. Na dodatek idą jej ząbki, ma problemy z tolerancją nowego posiłku – żółtka jajka, no i jakiś katar się jej przyplątał. Eh, życie. W takich oto okolicznościach postanowiłam się skupić na zdrowiu, co w ogromnej części wiąże się ze zdrową żywnością. Jeszcze w kwietniu na moim kuchennym parapecie zawitał zielnik.

Pierwsza doniczka – z lawendą – trafiła na okno za sprawą Ani z bloga mój dom – moja przystań. Ania przysłała mi w paczuszce między innymi nasiona. Niestety to roślinka, jak dla mnie, bardzo trudna do wyhodowania i na razie w doniczce pojawił się jeden kiełek. Był i drugi, ale nieopatrznie zalałam go wodą i już się nie podniósł. W każdym razie czekam na resztę :D

Doniczkę na zioła dostałam od Teściowej, która uchowała ją gdzieś na strychu. Trafiły do niej – bazylia, szałwia, melisa, mięta i tymianek. Szczególnie dwie ostatnie roślinki wykorzystuję ostatnio w mojej kuchni. Mięta trafia do dzbanka z wodą, cytryną i lodem, natomiast gałązki tymianku okazały się cudowną przyprawą do pieczonego dorsza.

Skoro już o okiennych roślinkach mowa, to zalicza się też do nich fiołek alpejski, którego dostałam dawno temu od mojej Siostry. Musiał być dany ze szczerego serca, bo przy całym moim braku talentu do opiekowania się zielonymi badylami ten kwiatek rośnie aż miło! I regularnie kwitnie, co dla mnie – laika – jest najlepszą oznaką szczęśliwego żywota roślinki.

A na koniec ostatni z moich zielonych i zdrowych posiłków – kanapka z pastą z awokado i kiełkami brokuła. Pycha!

Dojrzały owoc trzeba rozgnieść widelcem, dodać łyżkę oliwy, sól i pieprz. To idealny zamiennik masła. Co prawda okazało się, że nie mogę jeść tego delikatesu zbyt często (podobnie jak pomidorów, czy bananów), bo mój żołądek wariuje od nadmiaru dobroci, ale raz – nie zawsze. Tak to jest, jak się człowiek wychował na chlebie ze smalcem i domowym serze. Eh, to były rarytasy! Mmmm, i masełko robione przez Mamę… A wiecie, jak je robiła? Zbierała śmietanę do słoika, brała na rower, jechała kilka kilometrów do koleżanki na ploteczki, a jak wróciła, wystarczyło zebrać i wyrobić masło. Kiedyś, to były pomysły na wszystko :D

I tak oto dobrnęłam do końca dzisiejszego wpisu i jakoś tak od wspomnień mi się humor poprawił! Miłego dnia Wam życzę!