Dwa lata minęły

Witam Was po przymusowej przerwie spowodowanej awarią komputera. Myślałam, że o tej porze, zwłaszcza w Mikołajki, będę się Wam chwaliła moimi świątecznymi ozdobami, ale musi być wszystko po kolei.

Łucja skończyła dwa latka dokładnie 4 dni temu. O 6.40 rano odśpiewaliśmy jej z Mężem „sto lat”. Nasz brzdąc był wniebowzięty! Popołudnie spędziłyśmy w sali zabaw. W żłobku dostała prezent i dzieci też jej śpiewały. Ale rodzinne przyjęcie odbyło się wcześniej, w niedzielę. Już od piątku biegałam, robiłam zakupy, kroiłam sałatki. Obyło się bez wpadek kulinarnych, co skwitować mogę jedynie – jak nigdy! Wszystko było bardzo dobre. Starałam się, żeby było też efektowne. Nawet Teściowa mnie pochwaliła (co również zasługuje na podsumowanie, jak powyżej). Bo musicie wiedzieć, że Mama należy do tych kobiet, które chwalą bardzo rzadko. Więc, albo ona się zmieniła, albo naprawdę było super! Obie opcje mnie bardzo cieszą. Ale już przechodzę do konkretów. Pierwszy był tort robiony przez koleżankę Asię. Miał być pociąg z dwójeczką na wagonie. Efekt przeszedł moje najśmielsze oczekiwania!

A to już moje dzieła – gruszkowo-winogronowy jeż, pieczone ziemniaczki faszerowane szpinakiem z borowikami w sosie serowym, sałatka „meksykański król imprezy”, brukselka w cieście naleśnikowym z sezamem, kurczak w panierce z migdałami  i wiele innych.

 Przyjęcie się udało, jubilatka była bardzo zadowolona i do ostatniej chwili biegała z kuzynką Jagódką jak oszalała. Generalnie to świętujemy cały tydzień. Wczoraj odwiedziła nas moja przyjaciółka, a jutro z prezenciochem przyjedzie Łucji chrzestna. W dodatku dziś Mikołajki. Normalnie istne szaleństwo! Mam nadzieję, że i Wam tydzień minął tak radośnie i rodzinnie. Buziaki Wam ślę i mikołajkowe życzenia!