Na dobre sny

Od jakiegoś czasu oglądam na Waszych blogach łapacze snów. Bardzo mi się ta ozdoba podobała już w dzieciństwie, kiedy widziałam ją w książkach o Indianach. Postanowiłam zrobić sobie taki z wełnianej serwetki. Wisi to sobie w przedpokoju, ale średnio się nadaje na pokazanie tutaj. Za to dla Łucji postarałam się już o ładniejszy. Samo koło zrobione jest z gałązek wierzby, środek ze sznurka, a całości dopełniają drewniane koraliki i piórka zebrane na osiedlu i w parku. W centrum, zgodnie z zaleceniami Czirokezów, wszyłam szklany paciorek, który pełni dodatkową ochronę. 

Zadanie takiego łapacza jest jedno - przesiewać sny, zatrzymywać te złe. Spływają one po piórach wraz z nadchodzącym świtem. Amulety te wieszano nie tylko nad łóżkiem, ale i przy drzwiach, czy w oknach. Ten należący do Łucji umieściłam obok okna. Oczywiście to tylko ozdoba, ale wygląda ślicznie i daje nadzieję na to, że moja córeczka będzie śniła tylko o misiach, pieskach, przytulaskach i ciasteczkach. Marzy mi się tatuaż na plecach właśnie z motywem łapacza snów. Może kolejny będzie właśnie taki... A propos snu, to wybaczcie, że się nie będę rozpisywać, ale mięciutka pościel już kusi i wzywa. Przesyłam wszystkim moc uścisków!