Oculus reparum

Jeśli ktoś lubi Harrego Pottera, to wie, że tytuł dzisiejszego posta, to nazwa zaklęcia, które Hermiona zastosowała na popsutych okularach sympatycznego czarodzieja. Bardziej właściwe byłoby może stwierdzenie: „skrzynkus na licznikus prądus reparum”, ale wiadomo o co chodzi. Drzwiczki do owej skrzynki od dawna przyprawiały mnie o ból głowy. Rozwiązań było mnóstwo, ale raczej nie nadawały się do tego, by się nimi chwalić. Kiedy ostatnio kolega zapytał mnie, czy umieszczony tam bielony drzeworyt przedstawiający jelenie w lesie miał nadać wnętrzu charakter myśliwski nie wytrzymałam! Bo musicie wiedzieć, że jelenie były z gatunku tego na rykowisku – cudownego dzieła PRL-owskiego leśnika. Nie wiem, w którym dokładnie momencie, a było to kilka dni temu, zdecydowałam się na tablicę okulistyczną (eye chart po angielsku, jakby ktoś szukał inspiracji w necie). Wczoraj myśl wcieliłam w życie i wyszło coś takiego:

Krótkie DIY:

1. wydrukowałam wybraną tablicę
2. umocowałam ją za pomocą taśmy malarskiej do drzwiczek podkładając pod spód kalkę

3. odrysowałam literki
4. przystąpiłam do wypełniania konturów markerem niezmywalnym

5. całość zabezpieczyłam lakierem w sprayu
6. dodałam też zabytkowe binokle po moim pradziadku, które poniewierały się w koszyku z okularami… przeciwsłonecznymi – to był totalny spontan po tym, jak doszłam do wniosku, że zostało zbyt dużo niewykorzystanej przestrzeni na drzwiczkach. Okulary są zawieszone na dwóch maleńkich gwoździkach.

Mam nadzieję, że pomimo wielu niedoskonałości efekt podoba się Wam tak samo, jak mnie. Nie wpadam w samozachwyt, ale zrozumcie, to ogromna różnica w porównaniu do tego, co było wcześniej.

A na koniec coś, o czym zapomniałam ostatnio – karteczka, która poleciała do mojej kochanej Mamy z okazji jej święta:

Nie mam talentu do kartek, dlatego ich największą zaletą jest to, że w wykonanie wkładam mnóstwo serca. Efekt wizualny jest  na drugim planie, choć zawsze staram się, żeby było ładnie.

Miłego długiego weekendu Wam życzę i dużo słoneczka!